
อาวุธ ยีราฟแองโกลา คืออะไร เป็นเรื่องที่หลายคนอาจสงสัย ด้วยลักษณะเด่น และน่าทึ่งที่สุดในโลก ด้วยความสูงที่ไม่ธรรมดา และลำคอที่ยาว จนได้รับการขนานนามว่า เป็นสัตว์บก ที่สูงที่สุดในโลก แต่ใครจะรู้ ว่าอาวุธที่ยีราฟใช้ ในการต่อสู้กัน หรือป้องกันตัว จากสัตว์นักล่าคืออะไร บทความนี้ จะพาไปไขข้อสงสัย ว่าเป็นอะไรกันแน่
อาวุธของ ยีราฟแองโกลา ที่ใช้ในการป้องกันตัว นั่นก็คือ ขา และคอของยีราฟ แม้ยีราฟแองโกลา จะเป็นสัตว์ที่สงบ และดูไม่มีพิษภัย แต่ก็มีความสามารถ ในการป้องกันตัว ทรงพลังมาก เมื่อจำเป็น ยีราฟมีขาที่แข็งแรงมาก โดยเฉพาะขาหลัง หากถูกคุกคาม หรือถูกล่า โดยสิงโต หรือไฮยีน่า ยีราฟจะใช้ขาเตะ ด้วยแรงมหาศาล
สามารถสร้างแรง ที่รุนแรงพอ ที่จะทำให้ผู้ล่า ได้รับบาดเจ็บสาหัส หรือในบางกรณี อาจถึงขั้นเสียชีวิตได้ นอกจากนี้ คอยาวของยีราฟแองโกลา ไม่เพียงช่วยให้พวกมัน หาอาหารจากต้นไม้สูงๆ แต่ยังเป็นอาวุธสำคัญ ในช่วงการต่อสู้กันเอง
โดยเฉพาะ ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ ตัวผู้จะใช้คอฟาดใส่คู่ต่อสู้ ซึ่งเรียกว่า “necking” การต่อสู้แบบนี้ ช่วยตัดสินว่า ใครแข็งแกร่งที่สุด เพื่อครองใจตัวเมีย [1]
ยีราฟแองโกลาเป็น สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ที่มีคอยาวที่สุดในโลก เช่นเดียวกับยีราฟ ชนิดอื่นๆ แต่ลักษณะเด่น ของสายพันธุ์นี้ อยู่ที่ลวดลายบนลำตัว ซึ่งมีสีออกไปทาง น้ำตาลอ่อน หรือครีม
โดยมีลวดลาย ที่ดูไม่เรียบเป็นระเบียบ เท่ากับยีราฟสายพันธุ์อื่นๆ เช่น ยีราฟนูเบีย นอกจากนี้ ยังมีขนาดใหญ่ โดยตัวเต็มวัย สามารถสูงได้ถึง 4.5-5.5 เมตร และหนัก ประมาณ 1,200 กิโลกรัม สำหรับตัวผู้
การจำแนกประเภททางวิทยาศาสตร์
ที่มา: “Angolan giraffe” [2]
ยีราฟแองโกลาอาศัยอยู่ ในพื้นที่แห้งแล้ง ถึงกึ่งแห้งแล้ง เช่น ทุ่งหญ้าสะวันนา และป่าโปร่งในแองโกลา และประเทศใกล้เคียง พวกมันสามารถ ปรับตัวได้ดี ในสภาพแวดล้อม ที่แห้งแล้ง โดยมีการอพยพ ไปยังพื้นที่ ที่มีอาหารอุดมสมบูรณ์ ในช่วงฤดูแล้ง
ยีราฟแองโกลา ปัจจุบันได้รับการจัดให้อยู่ในสถานะ น่ากังวลน้อยที่สุด (least concern) แต่อย่างไรก็ตาม จำนวนประชากรในป่า อาจลดลงได้ เนื่องจากการสูญเสีย ถิ่นอาศัย การล่า และความขัดแย้งในพื้นที่ การอนุรักษ์ยีราฟแองโกลา จึงเป็นสิ่งสำคัญ ที่มองข้ามไม่ได้ และต้องการความร่วมมือ ในหลายฝ่าย เพื่อป้องกันไม่ให้ ยีราฟสายพันธุ์นี้ ลดลงไปในอนาคต [3]
ยีราฟแองโกลาเป็นสัตว์สำคัญ ในระบบนิเวศ เนื่องจากช่วย กระจายเมล็ดพันธุ์พืช ผ่านมูลของมัน ซึ่งเป็นการสนับสนุน การงอกของต้นไม้ ในพื้นที่ต่างๆ และช่วยเพิ่มความหลากหลาย ทางชีวภาพ ในทุ่งหญ้าสะวันนา การกินยอดไม้ของพวกมัน ยังช่วยควบคุม การเติบโตของพืชบางชนิด ในระบบนิเวศ
ทำให้เกิดการหมุนเวียน ของสารอาหาร ในดิน และช่วยรักษาสมดุล ของระบบนิเวศโดยรวม นอกจากนี้ การเคลื่อนไหวของพวกมัน ในพื้นที่กว้าง ยังช่วยเชื่อมโยง ถิ่นที่อยู่อาศัยของพืช และสัตว์อื่นๆ ให้มีการติดต่อถึงกันมากขึ้น ซึ่งเป็นประโยชน์ ต่อทั้งระบบนิเวศ ในภาพรวม
สรุป ยีราฟแองโกลา ใช้ขาหลังที่แข็งแรง เตะศัตรู เช่น สิงโต หรือไฮยีน่า ด้วยแรงมหาศาล จนทำให้บาดเจ็บ หรือเสียชีวิตได้ และคอที่ยาว ยังเป็นอาวุธสำคัญ ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ ตัวผู้จะใช้คอฟาดกัน (necking) เพื่อตัดสินความแข็งแกร่ง และแย่งชิงตัวเมียนั่นเอง
ยีราฟแองโกลาสามารถปรับตัว ในพื้นที่แห้งแล้ง ได้โดยการกินใบไม้ จากต้นอะคาเซีย ซึ่งมีน้ำ และสารอาหารสูง นอกจากนี้ พวกมันยังสามารถ อดน้ำได้นาน เนื่องจากได้รับความชุ่มชื้น จากอาหารที่กินเข้าไป
ยีราฟแองโกลาแตกต่าง จากยีราฟสายพันธุ์อื่น ในเรื่องลวดลายบนลำตัว ที่มีสีออกน้ำตาลอ่อน หรือครีม และมีลวดลาย ที่ดูไม่เรียบเป็นระเบียบ ทำให้ดูแตกต่าง จากสายพันธุ์อื่น อย่างชัดเจน